Yaz oldu, güneş yükselişte değin denize;
Poe'nun Annabel Lee'sinin yaptığı gibi.
Bir kez edilirse söz, anlık gidilen o deniz-derin,
sampuanla yıkandığı saçları altın sarışın buklelerinin,
ön kumsal'ın az gerisindeki rahatlıklarda,
onun da ilerisinde, bisiklet yollarından sayfiye
dublekslere uzanacak olan kabinler ve duşlar devrinin.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta