Aynamdaki Yabancı Şiiri - Osman Deniz

Saklanırken aşk en yalnız köşemde
Yüzüm aynalarda her gün bir başka yabancıdır
Eksilirken hayalin buğulu gözlerimde
Gövdemin kumaşında kalbim sanki yamadır

Hiç durmadan yüreğim sökülürken yerinden
Sarılır mekiğine sabrın ve de zamanın
Ölüme kanatlanır bir kuş kalkar içimden
Mahşere taşınır artık son nefes yalnızlığım

Gölgesi öteye vurur gördüğüm tüm düşlerin
Sanki mezara benzer o soğuk yatağımda
Uykuyla uyanıklık arasında gözlerim
Sarılmıştı kundağım ölümün kucağında

Gövdemi bıraktım ben yokluğun kıyısına
Sızlar yüreğimin şimdi hiçe bakan tarafı
Ruhum ancak misafir ölümün kanadında
Göğsümdeki kafesin açılmıştır kapısı