Bu sabah aynamda
Seni
Gördüm
Benim yerime
Ben.... Sen....
Yoksa sen mi? Ben...
Gördüm
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
bu soru sorulabiliyorsa, ruh birlikteliği olmuş demektir...senlik benlik kavramından uzak, biz kavramı...MÜTHİŞ...
tebrikler Pınar Hanım...
Ayna Fetva Verince
Ela göz, mahmur bakış,
Aynaya baktım sabah,
Gönlüm bahar, simam kış…
Dünden eser kalmamış,
Ömür geçmiş ben on beş,
Saçlarıma kar yağmış.
Çisi çisi su sesi,
Bakışırken aynayla
Müthişti ezan sesi.
Yıka kirli yüzünü,
Dedi, seher vaktinde,
Anladı içyüzümü.
Derken gün ışıklandı,
Tekrar ayni hengâme,
Mevcudat ayaklandı.
Titredi ayaklarım,
Ayna fetva verince
Buz oldu yataklarım.
Ki silkinip ürperdim,
Ayna tufan gibiydi,
Ve son defa söz verdim.
Huşu, bendimi sardı,
Ümit, korku, muhabbet
Bir füsunlu bahardı.
09.02.2006 Bursa
Ömer Ekinci Micingirt
Kaç kişi kaldı ki aynada sevdasını gören.Sevdanız eksilmesin....Tuğba Gürelli
Güzeldi...
herhalde sevdadan :))..tebrikler
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta