* Aynaların Öteki (ben) Yüzû ** Şiiri - ...

zaman, aldanış, hüzün, ölüm, hayat....

birbirine geçmiş halkaların, 'insan' kolyesine dizilişi..

"Oysa yitik bir ağlamakmış hep yüzündeki tebessüm
Bilmezdim yalnızlığın intihar
Ayrılığın ölüme denk buzlanarak sır olduğunu
Ve şehrin kaygısızca gülen şatafatlı camlarının
Gün gelir de bir gün, tozlanarak sır olduğunu"

zahirin, nakıs kaldığı'dır hayat.
aldanma ey insan!
bir tek işin var bir tek meselen, o da "kendin"
gerisi sen ne desen de yalan..

kalem'e teşekkürler.

Ömür yaprak yaprak düşerken
ne olduğunun, nasıl göründüğünün anlık öneminden başka ne var ki elde,
ya sonu, ne olacağın, tarıhın ne yazacağı .

esenlıkle Üstadım..

Her ayrılık darağacına kurulmuş bir veda bırakır gidişinde

buz tutmuş gibi görünse de içi insanın kan kustum kızılcık şerbeti içtim denmesi misali saklar acısını bir tebessümün arkasına, içi alev içi yangın dışı sus pus, geçince kederini sırtlayıp ayna dediği kendinin yüzüne sır sır olmaktan çıkar sorgulanır yaşanmış yıllar ve de yaşanamamışlıklar ki tüm sırlar çıksa da açığa sorgulansan da derinliler denizin yarılması gibi kalın yağmurun ince yağması gibi süzülen ömürden alınmış bir tas suyun yüzü suyu hürmetine yine de güç yetmiyor ne sevdayı ne de kendini inkara belki de yetirilmiyor ve belki de o kırmızı hiç yakılmasın isteniyor kim bilir

Hüzün özlem sitem ve dahi isyan ve iman sarmalında muhteşem dizelerdi

Çok tebbiğimle Sayın Boran

Sevgi ve selamlar mutlu akşamlar dilerim

Önce dileriz desturu
Sonra
Hadi aç avuçlarını yolcu
Kaçıncı cüz'dür bu
Okuyup okuyup üfflenen
Sayısız güz'dür bu

Selamlar, hürmetler yüreğinize, kaleminize, tebriklerimle, gönlünüzce olsun inşaallah...