Aynaların gölgesi altında Şiirsel kısa ...

Ah aynalar!
kırılasıca aynalar.
Oldum olası beni,
benim karşıma diktin.

Her an beni benle gözetledin.
Ne vardı karşıma aksimi dikecek,
bakışlarımı ve
beyazlayan saçlarımı bana gösterecek.

Her göz atışta,
alıştıra alıştıra benden
bir şeyler koparan,
evet sen!

Kendimde
görmek istemediğim
bir çok şeyi, bana gösteren sen!

Aslında
bardağın dolu tarafıydın,
bende olanı
bana göstermekten başka
bir şey yapmadın ki!

Haklıydın.
Yaptığın sadece,
sessiz sessiz beni bana
gammazlamaktı!

Belki değil,
belli ki bu durum
benim için iyi olmuştur,
hemde çok iyi.

Hatalarımla
karşında duracak cesareti
kendimde bulamıyorum.
Kendimde görmek istemediğim
birçok şeyi karşındayken,
terk etmek istiyorum.

Düşünüyorum da
acaba neden?
Kalıcı hatalarımla,
vuslata ulaşmaktan mı
korkuyorum yoksa.

Evet! bu olmalı,
hatalarla ve günahlarla yaşamak!

Buyurulmadımı;
Ne şekil yaşarsanız, o hal üzere ölürsünüz.
Ne halde ölürseniz, o hal üzere diriltileceksiniz,
ve diriltildiğiniz hal üzerede haşır olunacaksınız.

Bayatlamış bir batarya misali
acaba ne hal üzere
ve ne zaman
şarjımız boşalacak?
Işığımız sönüp karanlıklarda
kalacağız.

Çocuklarım, kardeşlerim,
büyüklerim bana
bir ışık tutup
arkamdan bana bir
ışık demeti gönderirlermi?

Yoksa unutulurmuyum?
Kendi ışığımızı elimize alıp
önümüzü aydınlatmak doğru olmazmı?

Belkide en doğrusu bu olur!
Evet, en sağlamı...

Bugün gözlerin siyahının derinlikleri
aynaların renksiz derinlikleriyle buluşuyor.

Sessiz sessiz konuşup helalleşir,
öğüt, ibret, ders çıkarma
fırsatını değerlendirir,

Göz ve gönül aynaları da işe karışır.
Derken; gür ve kararlı bir ses
tüm sesleri ve düşünceleri bastırır.

Evet bu baskın ses,
vicdan aynasının sesidir.
Bu sese kulak verilmeli,
ne söylüyor dinlenmeli.

Meğer bir vicdan aynamız varmış!
Hiç düşündük mü acaba?
Kirini, pasını hiç sildik mi acaba?

Yoksa,olumsuzluklar içinde
Kokuşmaya mı terkeyledik?
Böyle ise, ne büyük yanlış yapmışız!

Yazık!
Böyle bir işte el birliğimi yapmışız yoksa!
Böyle değil ise, ümitli ve gayretli isek
gönlümüzün gür sesi
vicdan aynamızın
kirini pasını silebiliyorsa
ne mutlu bize.

Tertemiz, pırıl pırıl vicdanları
arzulayan toplumumuz,
olgunlaşmış yüksek derecelere,
el birliği ile yükselme yolunu tutacak mı acaba?

İnşa ALLAH (cc) bu yolda,
gönüllerimizin sevgi hamuruyla,
ALLAH (cc) aşkının olgunlaştırıcı güneşinde,
vuslata erişme yolunu
tutabilme dileğiyle.

Sevgiyi artırmanın yolu,
Sevilene anlatmakla olur,
Ya hepten yıkılır yada,
Tecelliyi onda bulur.