Aynalardan Aynalara Şiiri - Alaaddin Emre

aynaları salladın bir o yana bir bu yana
aynalardan aynalara geçtin içsel
oysa ne güzel ne güzel
oysa sen çoğaldıkça güzelleşiyordu her şey
belki ben iğretiydim sıkıntılı gönlüne
belki de tütün kokusu bahane
sallandı durdu aynalar
biri başka biri başkaydı
yüzün o nedenle değişti
kaçtıktan sonra kaçmadan önce de

hazır değilse artık sevimli sevgili
saçları arada güzel kulaklarını kapatan
büyüdükçe büyüsün benim de sürgünlüğüm
kartal bakışlı bir akrep gibi
bir kayanın dibinde

sana baktıkça neden ağrıyor göğsüm
aşka merdiven dayadıkça neden hüsran
nedir bu yorgunluk alıngan satırlardaki
deniz gözyaşlarıyla ıslanıyor
kıyıdaki ateşse hüzünle çoğalan yalnızlık
bir ışık yak sen de rahatlığına uygun

gökyüzüne baktığımda
dün olup da bugün kaybolan
yıldızın biliyorum yerini yine de
işte orada
orada

bu gökyüzünü sen mi çizdin yoksa