Ayna'ya baktığım da;
Tanıyamadığım ben...
Ben kimim?
Neden böyle suretim.
Hani o değer verdiğim.
Körpe ve de; güzel gençliğim.
Uçup gitmiş elden.
O çok değer verdiğim gençliğim.
Daha da belirgin yüzdeki çizgilerim.
Aynalara küskün değildim.
Sırma saçlara dolmuş aklar...
Çizgiler yol almış yüzde,
Gözlerimde renkli halkalar,
Bu ben değilim işte;
Aynalarla barışık yanımvardı:
Yüzüm tebessüm yayar.
Gözlerim ışık saçardı.
Neden? Solgun şimdi ikisi,
Aynalar yalancımı yani,
Aynaların vardı önce bir dili,
Şimdi onlardamı eskidi,
İçimi acıtan gerçekler.
Aynalarla sır oldu,
Demek gittiler.
Baktığımda gördüğüm şeyler.
Hepsi benden izler;
içimi acıtsada gerçekler.
Aynalar yalancı değiller.
MUKADDER ŞIK GİRNE/KKTC
01-01-2010
Kayıt Tarihi : 25.2.2011 21:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!