Aynalarda Resimlerin Yapışık

Yaz yağmurunda toprak kokusu siner ya etrafa,kalbimin ocağında tüter dumanı
Sen yorulma en dik yokuşu çıktım ben alnımın akıyla
Özlemimin kucağında yatırarak hayalini

Aynalar bile seni kıskanıyor burada
Hepsinde resimlerin yapışık
Düzeni mi var bu hayatımın sensiz?
Ellerimde yüzüm hep asık

Gönlünün çıkmazında bekler serserin
Ama sözlerin beni hep azad ediyor
Açılırsa bana bir gün o güzel ellerin
İşte o güne bayram deniyor