Aynalarda Gelincik Tozuydu Hayat

Heder artığı dinginliklerin kızıl bakışlı iskelesinde kadın/
El ucuyla dokunurdu yangınıma/
Öfke sus/pus olur
Mahpuslar salıverilirdi///
Düşe kalka suları yarardı gemiler/
Gündüzler halay
Gecelerimiz bayramdı/
İçimizde binlerce çocuktu anlar/
Güldükçe aşka onlar
//Samanlıklar seyran olurdu...
//Aynalar gelincik tozlarıyla kirlendikçe
Seni özlerdim avuçlarıma sığmayan baharlarda
İnsanlar alanlara sığmazdı//
//Güvercinler uçururdu barışa bir adam
Gönlümde asla umutsuzluk dolaşmazdı
//Çok şeye hayır yazardı pankartlarda
Ama aşka kimse karşı çıkmazdı…
//Aynı kaptan ve aynı tastan alınan hazların
Elips ışığıydı aslında mutluluk
Keskin düşünüşlerin odalarından çıkıp
Bir çığ olurdu insanlar bu küçücük evrende
Yanılgılar yüzde mahcup bir eda
Yasaklar dilde doyumsuz bir seda olurdu…
//Yıllar yılları kovaladı
Anlar dirençsiz geçen onca yolu//
Sevginin devrimleriyle kaynaştık birbirimize
Çok sesli bir konser şimdi ruhlarımızda
Mayıs Haziranı emzirirken aşkla dizlerinde…