Susuz ve yorgun atların kesik nefesleri
Arafta kalmış yorgun bir ceylana ne fısıldarsa
bir yaz bahçesinde açan güle
ve utanan al yanaklarına eğilerek,
sana kalbimin kesik nefeslerini getirdim
sustum, pustum, maviye dayandım!
Sana dil uçlarımda kırağılarla köpürmüş tomurcuklar getirdim.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta