Hepimiz aynıyız aslında, zaman geçtikçe,
Aynalar yaşlanıyor,
İnsanlar konuşmaya başlıyor sessizce,
Kimse anlamayınca halimi, bastonları arkadaş ediniyorum kendimce...
Ben bağırmıyorum ki sizlere,
Neden bu kadar küçük yazılmış harfler gazetelere,
Ömrümden gün eksildikçe,
Aynalar yaşlanıyor...
Kayıt Tarihi : 20.2.2014 20:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!