aynalar yalancı,
fütursuz donuklukların,
yansımasını sarmalayan o cam parçaları...
aynalar yalancı,
önünde diz çöküp,
beyaz abiyelerine kanları bulaştırarak,
ve gözlerinden akmış rimellerini suratına bulayarak,
kendini arıyorsun hatıralarında...
ama dedim ya aynalar yalancı...
Kayıt Tarihi : 27.10.2008 23:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!