Aynalar konuştu ben konuşmadan.
Hicrânım büyüdü, hazâna durdu.
Hiç meftûn olmadan, hiç alışmadan,
Hülyâmdan kopardı, düşümden vurdu.
Aynalar konuştu, ben konuşmadan...
Ne bir ümit kaldı, ne bir teselli
Bir nisan akşamı,serin bir günün,
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Devamını Oku
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,