Aynalar konuştu Şiiri - Mehmet Fatih

Aynalar konuştu ben konuşmadan.
Hicrânım büyüdü, hazâna durdu.
Hiç meftûn olmadan, hiç alışmadan,
Hülyâmdan kopardı, düşümden vurdu.
Aynalar konuştu, ben konuşmadan...

Ne bir ümit kaldı, ne bir teselli
Bir sevdayı daha tüketti ömrüm
Gizli saklı değil, öyle besbelli
Bana yalnızlığı öğretti ömrüm
Ne bir ümit kaldı, ne bir teselli...

Can, canan aradı, teninden oldu.
kavuşmak, yağmurdan kaçmak gibiydi
ne olduysa aşkın elinden oldu
kavuşmak kanatsız uçmak gibiydi
Can, canan aradı, teninden oldu...

#mehmetfatih #enyakınaşk