Aynalar Kırılır Yüreğimde

Anlayamadım ben bu hayatı,
Anlayamadım zamanın işleyişini,
Yaşamın gerektirdiğini.
Zaman kirli ve çirkin,
Aynalar sahte aynalar bozuk,
Yanlış gösteriyorlar;
Ruhum bu kadar güzel değil,
Bu kadar temiz değil,
Kirlendi artık, kirlendi.
Gerçek değil bu dünya,
Uzaklarda ki yıldızlar gibi,
Benim gibi yalan.

Dün yine konuşmadım kimseyle,
Konuşamadım.
İnsanların yüzüne bakmadım,
Bakamadım.
Kimselere bir kinim yok aslında
Benim kavgam kendimle,
Hayatı sevememkle,
Aynada ki çirkinliğimle,
Utandığım yüzümle,
Benim kavgam ölümle...

Bir rüya gördüm gece,
Melekler girdi düşüme,
Berrak bir dehliz ortasında;
Dokundular yüzüme.
Gitme dediler kal,
Daha yapacağın çok şey var.
Utanamdan ağladım utanmadan.
Gözyaşlarımı avuçlarıma biriktirip,
Çirkinliğimi yıkadım..

Uyandığımda pencerede bir kuşla konuştum
O da anlamadı beni sevmek istedim kaçtı
Bu kadar korkunçmuydum?
Bu kadar yabanimiydim?
Korkulacak kadar çirkin mi?
Neydi beni bu denli çirkin yapan?

Yolda yürüken bir adam baktı suratıma
Sonra tükürdü kaldırıma!
Kaldırım mıydı tükürüğü çeken?
Yoksa hayat mıydı tükürülen?
Yok yok bu böyle olmayacak
Sürmeyecek bu yalnızlıklar
Tükürmekten başka ne var yapılacak?

Akşam güneşi batıyor marmaradan
Umutlar batıyor yalnızlıklar başlıyor
Gece karanlığında utanç duvarında
Ağlamalar başlıyor
Aynalardaki çirkinlikler görünüyor
Ay ışığından kan damlıyor
Bulutlardan acılar çakıyor
Uzakta ki yıldızlar ağlıyor

Bir tepeye çıktım
Yüksekce bir uçurum
İsyan bulutu toplanmış beynimde
Taşlar yuvarladım uçurumdan
Ay ışığına küfür ettim
Bir güzellik aradım beynimde
Bir umut aradım
Bulamadım

Hep böyle oluyor her zaman
Yarım kalır hayallerim
Umutarım dağılır
Biter düşlerim geceleri
Gündüz karanlığında kaybolur yalnızlığım
Bağırmak isteyince sesim duyulmaz olur
Ben yorgun ben bitkin
Aynalar kırılır yüreğimde

(04/06/2002 -Yeniköy 10:30)