Aynalar sizinle konuşmuyorum
İçimdeki ben’i hiç bilmediniz
Bir mum ışığı aydınlığında
Şu mahzun yüzüme, hiç gülmediniz
Akseden ışık mı, karanlık mı, ne
Akseden nelerdir, nelerdir söyle
Kuytu karanlıkta kaldınız öyle
Gecelerden çıkıp, hiç gelmediniz
Siz beni benimle benden aldınız
Dikenli bir örgü, ruhum sardınız
Donuk yüzler ile bakıp kaldınız
Kalbime bir ümit, hiç vermediniz
Aynalar göstermen sureti bana
Ebedi varlığın içine girin
Sizinle güzellik süslü bir rüya
Galiba siz beni hiç sevmediniz
25/05/2007
Ömer Faruk İlhanKayıt Tarihi : 25.5.2007 08:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
SU GİBİ Şiir Grubumuz 25.07.2005 tarihinde kuruldu...
katkılarınız ve desteklerinizle bugünlere kadar geldi...
tartışmalar oldu, acılar paylaşıldı ve mutluluklar çoğaldı...
ve edebi adımlarımız güçlendi...
31.01.2008 tarihinde kapanacak olan grubumuzu önemsediğiniz,
çalışmalarımıza eşlik ettiğiniz için teşekkür ederim...
edebiyat adına, şiir adına daim başarılar dilerim...
Merâl Özcan
sevgiler
görünen ile görünmeyeni yansıtan...
ve gördüğümüzdeki sırı ayırdedebildiğimiz...ruhumuzdur sır...
kutlarım Ömer Faruk Bey...konu da yazım da çok güzel...
ama ben aynalar hakkında şunu söylemek isterim. Aynalar gerçektende yalan söylemezler. ama bu dış görünüş yani, neyi, ne kadar gösteriyorsanız o kadarını alır ve anlarlar. dostlar da böyledir. siz yansıtmadıkça, onlar iç aleminizi bilemezler. ha bu arada dost görünenler... onlar zaten ayna değildirler....
saygılar efenim.....
ama ben aynalar hakkında şunu söylemek isterim. Aynalar gerçektende yalan söylemezler. ama bu dış görünüş yani, neyi, ne kadar gösteriyorsanız o kadarını alır ve anlarlar. dostlar da böyledir. siz yansıtmadıkça, onlar iç aleminizi bilemezler. ha bu arada dost görünenler... onlar zaten ayna değildirler....
saygılar efenim.....
TÜM YORUMLAR (9)