Aynalar Bir Kişilik Şiiri - Mustafa Ceylan

Bir kişilik aynaları hararet bastı
Gözlerin var içinde bayram yeri,
Hissediyor, görüyorum
Yetim bir çocuğum bayram yerinde...
Gülüşün başkalarına
Balonların, şekerlerin de,
Yalanların bana...

Gece, aynalar da kör benim gibi
Gece, aynalar da yalnız, kederli
Çaresizim, kimsesizim, bakmam
Bakamam kahrolası bir kişilik aynalara
Kar yağan şakaklarımda hüzün türkülerinin dansı var
Yağmur yüklü bulutlar geçer içimden...
Pamuk şekerlerin, tatlı dillerin var bilirim
Yorgun sahillere vuran, dalgalardır kahkahan
Acıların, hasretin bana...

Bir kişilik aynalar buz tutmuş biliyor musun?
Cam kırıkları dolu yakamoz baştanbaşa pul pul...
Kelepçe, ranza, kapı, gardiyan bir tarafım
Öte yanım yapayalnız İstanbul...

Bugün böyle yalnız geçiyor canım!
Kimseler bilmez aynalarla kavgamı
Bir sen bilirsin, bir gözlerin bilir
Gözlerin, yalnızlığımın ufkunda
Gök aynadır ufka yükselir...

Gel diyorum, gül diyorum duymazsın
Yakasından tutup atalım diyorum
Bitsin bir kişilik aynaların, yalnızlığı bitsin
Çünkü, sen bana aitsin...

Anlaşıldı gelmeyecek, gelemeyeceksin
Kırıp kör aynaları tuzla buz edip
Bitireceğim sancısını ayrılıkların
Yarın, yarın, yarın...