Aynalar,adamlar Ve Birikmiş Damlalar

Adamlar çiziyorum aynalara,
Hepsini birbirine benzetiyorum,
Kiminin saçlarını uzatıyorum,
Kiminin sakalını.
Kimini yaşlandırıyorum,
Kiminin içine ufak bir çocuk bırakıyorum.
Kimine ızdırap dolu bir aşk,
Kimine de zibil gibi acı boşaltıyorum.
Hepsinin alnında çizgili bir sancı
Okudukça silikleşiyor,
Aynalar,adamlar ve birikmiş damlalar...
Gözlerimi kapatıp kaçıyorum.
Ah şu göz açıp kapatmalarım,
Anlasana yoruyor artık beni.
Islak bir beden içine düşmüşüm gibi.
Dalgalara yenik kollarım ve bacaklarım,
Buda çürümenin bir başka şekli değil mi?
Ey soluduğum hava
Ciğerlerim doydu mu yoksa sana?
Neden azalmaktasın gittikçe bana?
Bir ben ağlıyor birde aynadaki adamlar
Kandırıyorsun beni yine değil mi?