Senet yok elimizde, ilelebet kalmaya.
Ömür gelip geçiyor, vakit yok oynamaya.
Zamanın çarkı seni, yavaş yavaş tüketir
Kimseye inanmazsan, aynaya bak aynaya.
Aynalar yalan demez, gerçeği yüze vurur.
Arkanda tüm hikayen, karşında yüzün durur.
Yüzleşmek istersin, cevap vermez sûretin.
Sen güldüğün sanırsın, aynaya hüzün vurur.
Bir çift bakış hatrına, aynalar dile gelir.
Kırk yıllık çizgileri, bir bakış ele verir.
Ne yüzünde o mâna ne gözlerde fer kalır.
Aynalar sîretini, sûretine çevirir.
Nihayet sen etten ve kemikten bir cisimsin.
Allah'ın öz ruhundan, üflediği isimsin.
Taşıdığın bedene, hükmetmiyorsa aklın.
Camdan bir çerçeveye, yansıyan bir resimsin.
Kayıt Tarihi : 6.11.2022 18:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlhami Canbolat](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/11/06/aynalar-89.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!