Hüzün deryasından izler taşır,
İhtiyara gözyaşı sunan Aynalar.
Hayat oyunu bitmez sanır;
Bir cümle son perde der Aynalar…
Başı sonu yok bir bilmece;
Gençliğe gizem katan Aynalar.
Acı tatlı tek bir cümle;
Ömür yalan; haykırır Aynalar…
Duvarda asılı sanmayın konuşmaz;
Türlü türlü lisan söyler Aynalar!
Kalan onunladır gideni anmaz;
Gelene kucak açar Aynalar…
Kayıt Tarihi : 13.5.2006 20:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Kunur](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/13/aynalar-69.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!