İnsan yaşamını, dünyada ki aynadan seyreder,
İnişler, çıkışlar, sevgiler, sevgisizlikler
Bu aynaya, tüm heybetiyle, akseder.
Kimi kendini uzun, kimi kısa, kimi şişman görür.
Aslı görünen değildir, o yalnız bir hayaldir.
Hayaller ki o insanı, bir ömür boyu, avutur.
Kimi kendini o aynadan, çok güzel, çok zengin görür.
Güzel olan, zengin olan, kendi değil, görüntüsüdür.
İnsanlar, bir tiyatro sahnesinde, oynarlar
Roller değişik, mekân ve zaman, değişiktir.
Değişmiyen şey, kendi benliğinde, varoluştur.
Kimi kendini çok çirkin, çok yoksul görür.
Çirkin olanda, ruh güzelliği, bulunur.
Yoksul olanda, gönül zenginliği, vardır.
Değer yargıları insanların, aynada ki görüntüsüdür.
İnsanın özündeki güzelliği, aynalar göstermez.
Nedense! bizler bir ömür boyu, bu aynaları seyrederiz.
Kendimizin ne olduğunu, bilemez, bulamaz, anlayamayız......
Kayıt Tarihi : 10.10.2005 13:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurdane Diken](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/10/aynalar-43.jpg)
İnsanın özündeki güzelliği, aynalar göstermez.
Aynalar yalan söylemiyor güzel insan
icimizdeki güzelligide, cirkinligide görebiliyoruz zaman zaman gözlerimizin isiltisinda
Maskeli aynalarda var! basarabilene.
Her birimiz aynaya nasil bakiyorsak öyle görüyoruz :)
Aynalari cok güzel anlattiniz siirinizde Kutluyorum sevgili Nurdane hanim
Sevgi&saygilarimla
sevgiyle
TÜM YORUMLAR (3)