Aynalar Şiiri - Yavuz Şimşek Selimi 2

Her evin mutena bir duvarında
Aylar, senelerce seyran edersin
Her karşılaşmada bakıp süzersin
Sırların içinde bir sırsın aynalar

Gözlerimde gördüğün mor halkalar
Yakınımdan uzağa bulut ağlar
Kapatsam içinde şimşekler çakar
Söyle, bu adam ben miyim aynalar

Aklım gönlüme,fikrim hayalime
Bir kağıt, kalem alsam da elime
Manasız sözlerim düşer dilime
Söyle bu adam ben miyim aynalar

Başımda hazanın son yaprakları
Şakağıma inmiş mevsim karları
Aklımla gönlümün son kavgaları
Söyle bu adam ben miyim aynalar

Ellerim tutmuyor tahta kaşığı
Sanırsın kundaklı bebe beşiği
Atlayamam bir adımlık eşiği
Söyle bu adam ben miyim aynalar

Yüzümde yılların derin izleri
Başımda eserdi sevda yelleri
Kayboldu aklımın tüm sezgileri
Söyle bu adam ben miyim aynalar

Yürüyüp geçtiğim ömürlük yollar
Büküldü kaldı fidan gibi beller
İki koltukta altında destekler
Söyle . bu adam ben miyim aynalar

Selimi;Ömrümüz bir anlık dinlenmece
İçindeyiz derin bir sırrın içinde
Son durağımız meçhul bir bilmece
Söyleyin; gençliğim nerde aynalar