Aynalar Şiiri - Lokman Polat

İşte bir yalanın çırılçıplak gerçekliği; sen ve aynalar...
Bitince yabancı tenlerdeki inlemelerin, değince saçlarına elin,
Tiksinince senden diğer suretin, duyarsın sesini !
Aynalar derki; yeter artık yeter ! Giyin...

Bir yalanın en inanmış hali; ben ve aynalar...
Kokusu, bakışları, rengi değişmiş dese de iç sesim,
bir perde indirir gözlerime;
Nefesinden sese, sesten söze dönüşen o sihirli melodin...
İnanırım...
Kırıp aynaları yalanlarına koşarım...

İşte bir yalanın yansıması; Sen ve aynalar...
Baktığında onlarca kişi...
Bir ben yokum...
Aynalar ve sen...

Lokman POLAT