şilteler geldi oturdu evin tam ortasına;
az gelişmiş mısralar döküldü yine tavana.
son kandil sönerken gecenin son nefesiyle;
uyandı, uyandı uykusundan dermansız bir çile.
gölgeler büyüdü kemik kemik duvarlara;
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta