şilteler geldi oturdu evin tam ortasına;
az gelişmiş mısralar döküldü yine tavana.
son kandil sönerken gecenin son nefesiyle;
uyandı, uyandı uykusundan dermansız bir çile.
gölgeler büyüdü kemik kemik duvarlara;
gölgeler salkım saçak büründü korkulara.
gözler altında bir fidan gibi dirildi halkalar;
sabah olmaya dursun - düşman kesilir bana tüm aynalar.
Kayıt Tarihi : 17.12.2020 16:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!