Aynı dünyada
İkinci bir sen
O, sonsuzlukta
Sen onun sonsuzluğunda
İki kere sonsuzluk
Bu dünyadan çok uzakta
*
Kalem sensen,
Kağıt benim.
Sen yazansın, ben yazılan
Hiçbir şey gibi değil
Benden öte bir şeysin
Söyleyen sensen
Ben dinleyenim
Seni duyan yalnız benim
Hiçbir ses gibi değil
Benden öte bir şeysin
*
Çocukken alsaydım seni elime
Bir aynam olduğunu bilseydim
Düşürür kırardım bir oyunda
Sonra arar dururdum seni
Ömrümce süren yağmurlarda
*
Herkes senden bihaber
Ben sana döner, seni dinlerim
Acıtmandan korkmadan
Her an seni düşlerim.
*
Elini uzatsan, o da uzatır
Hiçbir zaman kavuşamaz eller
Hep bir sınır kalır
İnsana kendinden daha yakını
İçinde kendisi olan bir aynadır.
*
Ne kadar sense, o kadar da hiçtir
Anlık resimler dizelgesidir ayna
Onun dünyası ona özeldir
Ağlarsın gülersin hepsi onadır.
Bazen o bakar, sen görmezsin.
Bazen de ağlar, sen ağlamazsın
Giden ömrünü sana gösterecek
Uyan diyen sessiz dosttur
Sağır duyabilirsen
*
İnsan değildir, konuşmaz seninle
Sen sustuğun kadar o sendir
Sen ne istersen onu söyler
Ve neyse söylemediklerin
Hep odur ondan dinlediğin
*
Dost değildir
Düşman da
En iyi yalancı odur
Senin senli dünyanda
*
Yalnızlığındır sebep
Ondan hesap sormana
İsyanına hep susar,
Sen bağırmadıkça
*
Güvercindir aynalar
Her gün batımında haberci
Bir gün daha öldün der sana
Çizgilerle dolu bir yüzdür
Susarken konuşan karşında
*
Sanarsın ki bir gün görmesen
O gün zaman durdu
Bir ömür görmemekle eşdeğer
Aynadaki yüzün yorgunluğu
*
baktığım ben değilsin
sen benden daha bensin
benim görünmeyenimi
sen bana gösterensin
*
duvar değil ki baktıgın
ardını merak edesin
sensin işte gördüğün
kendinle göz gözesin
*
sana sen kadar uzak,
ben kadar yakın,
ama sen sensin,
ben de benim sanma sakın
*
Aynalarda
Sonsuzdur basamaklar
Sonsuzdur susmalar
Basamaklarda susmalar
Hep bir içe dönüştür.
*
Aşk, sağlık, para pul
Adı geçmez bunların
Konuşanın konuştuğu
Susanın sustuğu hepsidir.
Hepsinin adı “sen”dir.
*
Göreceğin tek sonsuz umman
Limanı olmayan
Yanarsın güneşinde
Bir an bile durmadan
*
Aynada
Tüm renkler umuttur siyahtan beyaza
Gülerken beyaz, ağlarken siyah.
Bazen gülersin geçip karşısına,
O yine siyahtır senin inadına.
*
Doğrusu doğru
Yanlışı yanlıştır.
İnanmamak ona
Kendinden kaçıştır.
*
Bugün sen, ben ol
Ben de sen
Sana bakmak ne kadar zor
Sen olmak ne kolay
*
Konuş benimle
Bana beni anlat
Üzüyorsan beni, benim için
Dünden bugünden değil
Gelecekten anlat
*
Kırılsa da bütünden
Kopan her parça yeni bir aynadır
Kaybettiğine üzül üzüleceksen
Kırıldığına değil.
*
Onsuz her şey yarım
Onunla her şey tam
Arama başka yerde
Ayna her şeyin yarısıdır.
*
Özgürlüğün
Kalanı O’dur.
*
Onunlayken onsuzluk:
Sensizlikçilik oynamak,
Ben saklanan, ben saklayan.
Bendeki sessizlik:
Aynadan arta kalan.
*
Bulunmaz dünyada bir eşi
Varsa bile üç beş kişi
En değerli şeydir bulursan
Dokunabildiğin cinsi
*
Öylesi karşındaysa
Rüyadır, hayaldir,
Ya da bu dünyanın aksinde
Bir yerde başka bir dünya!
*
Aynalar kaderdir
Kader
Her şeyi aynalara yüklemektir
*
Hayat oyununda
Aktör odur,
Sen figüran olarak ölürsün.
*
Konuştukların
Yankılanmaz onda
O sana bağırır,
Bütün dünyana
*
Kendinle
Arana soğukluk girer
Bazen buğulanır aynalar
*
Aynadan geleni
Kabul etmez bu dünya
Sen aynaya gidersen
Gerek yoktur dünyaya
Kayıt Tarihi : 31.7.2009 10:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Göksel Doğru](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/31/aynalar-203.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!