Aynalar Şiiri - Eyüp Cüce

Her gün kaç kez huzurla bakardım yüzünüze?
İnememişim meğer sırrınız,özünüze,
Bir nebze hakkım varsa durmalı gözünüze,
Beni kırılmış yaya ok ettiniz aynalar.

Geçip de karşınıza salınırdım dal gibi,
Sayenizde görüntüm fincandaki fal gibi.
Söyleyin,kimde vardır bu bendeki hal gibi,
Gençliğimi günbegün yok ettiniz aynalar.

Yüzümü aklım gibi karışık gösterdiniz,
Beni türlü efkarla barışık gösterdiniz,
Gözlerimin altını kırışık gösterdiniz,
Yüzünüze bakmayı yük ettiniz aynalar.

Hiç mi farkım yok yahu yayı kırık kemanla?
Ya da yarıda kalmış bir acıklı romanla...
Yoksa ortak mısınız geçip giden zamanla?
Kumral idi saçlarım,ak ettiniz aynalar.

Madem bakmıyorsunuz gözümdeki yaşlara,
Şikayet ettim sizi,buğulayan kışlara.
Vur diye emir verdim elimdeki taşlara,
Paramparça olmayı hak ettiniz aynalar.

Gidin,beni bu hale koyan zalime gidin! ..
O da küskün mü size,hele bir sual edin.
Derseniz vay be CÜCE,bir zamanlar dev idin
Yeter derim...Canıma tak ettiniz aynalar