Aynalar Şiiri - Bilal Yalçınkaya

Ne zaman görsem sizde mahzun bir gölgeyi
Geçmişimi anımsarım hayallerim hep öteyi
Görebilir miyim sizde bir tebessüm bilinmez
Görülmeyen alınyazısıdır bu hiç silinmez

Yaş yirmi beş diye, kaygısız olamam yarınlara
Azrail dert dinlemez, çalmadan dayanır kapılara
Ömrün neresindeyiz, erkendir karar veremem
Cahit Sıtkı düştü bu hataya ben peşin süremem.

Kırışan alnımın vadilerini siz hatırlatınız
Gençliğime püryan, dertlerime dert kattınız
Ne zaman geldiyse içimden çiğ bir tebessüm
Hemen karşıma çıktınız onu da siz aldınız

Aynaların diline düşmeden tez davranmalı
Vakitken her dem çoluk çocuğa karışmalı
Yarından tezi yok bugün görünse de erken
Geçmişe ağlarız, ne gelir bilmeden gelecekten

Yıllar, takvimlerle anlaşıp geçmekte
Gün geçtikçe saçlarıma aklar düşmekte
Gittikçe yaklaşmakta hayatın günbatımı
Belki bugün, belki yarın son nabız atımı.