Saatlerce baktım yüzüme
Daha dün çocuktum
Ne kadar büyümüşüm.
Ne çabuk geçmiş yıllar..
Benimmiydi;
Bu dört nazlı çiçek,
Benimmiydi bu dört fidan..
Çocuklar,
Artık beni oyuna çağırmayın..
Körebeye,ip atlamaya
Saklanbaç oynamaya,
Ben artık çok büyümüşüm..
Sizin için
Yarınları düşünüyorum,
Yarınları,
umutsuz yarınları..
Düşündükçe korkular giriyor içime..
Çünkü savaşlar bitmiyor,
Ölüm her an kapıda..
Düşünüyorum;
Nasıl ve ne yapmalı,
Barışı getirmeli
Özgür ve bağımsız bir ülke getirmeli,
çocuklarımız için,
Yarınlarımız için
Özgür bir ülke getirmelii..
Kayıt Tarihi : 18.10.2008 17:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Günay Tekeşin](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/18/aynalar-172.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!