Arkası sırla kaplı, 'hayat' gibi,
Beni hergün, ayrı yansıtan aynalar...
Kazısam sır tabakasını, acaba bitermi,
Hayatımdaki, bu garip yansımalar?
Okula gittiğim, o, ilk günümü,
Zindan siyahı,diz üstü önlüğümü,
Yirmiüç Nisan'da giydiğim,
Bitlis yöresi kostümümü,
Hatırlarmı?
Zannetmem;
Unutkandır aynalar.
Bana geri verebilir mi,
Çocuk kokulu gönlümü?
Acep değiştirir mi,
Şu çizgili yüzümü?
Zannetmem,
Sihirbaz mı aynalar...?
Ah, sayısını unuttuğum,nankör aynalar,
İyiki diliniz yok,birde el alem konuştuklarımızı duysalar...!
Herşey ışığa muhtaç,bakanlar ve yansıtanlar.
Hepimiz sır küpüyüz,insanlar ve arkası sırla kaplı aynalar...
Geçipte karşısına bakmazsan,
Yansıtırmı seni aynalar?
Birşey anlamıyorsan.
Hayat seni ne anlar?
07.04.2008
Ömer TemelKayıt Tarihi : 7.4.2008 23:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!