Aynalar Şiiri - Ayhan Selçuk

Küsen aynalar
Ebediyeten çirkinliği yüzüne bulaştıranlar
Yüzü koyun yolları arşınlayıp
Ülke ülke kendimi aratan aynalar

Güzel kızlar kendini buldu, ruhunu kaybetti
Delikanlılar saç taradı adamlığı yitirdi
Çöken bir imparatorluğun en büyük ülkesi
Beni yaptınız kırık aynalar

Şans mı dediniz yoksa baht mı
Kader değil miydi asıl ismi bunun
Hangi şafağı söylediniz hangi vuslatı
Bir bende kalmadınız beyaz aynalar

Dilsiz olmayı öğretmeli önce insanlara
Sonra susarak ta konuşabilmeyi
Bakmadan görebilmeyi öğrendikten sonra
Ona sevgimi anlayacaksınız mavi aynalar

Her bakan lügatten sözcük buldu bana
Her birinde ayrı hepsinde tıpkı ona benzedim
Hac yoluna düşen kaplumbağa misali ruhumda
Onu gösterip kendimi kaybettirdiniz aynalar