anlatmak istersen eğer
kokunu bırak bir zarfa
sonra yolla kuşlarla
nasıl olsa
bana hiç yakışmayan
adımı biliyorsun
gecelerden gelip sessiz
gecelere giden gizlice
dinlerken dinginliğin sesini
uzattım boynumu yıldızlara
sağırdılar
bir de kuleleri vardı
soluğum duvarlara çarptı
göğüm ayaklandı
öğütsüz bir isyana
kısa bir ezginin kuşudur
balkonuna konan
dilerim binlercesi konsun
yoksul ellerim sana açılır
her sokak sana çıkar
bitmiyor yol bir türlü
çıkmıyorsun ortaya
düşümde bile yoksun
aradım sadece bir ayna
görmedim ne ki bilirim
yüzümün yarısı çoğalan
yarısı dörtnala yitirdiklerim
tortusuyumdur artık
ölüp ölüp dirilmelerimin
az biraz bilirim seni de
aynalar çoğalır durmadan
baktıkça hüzünlü sana
belki hepsi güzeldi hepsi
sen baktıkça aynalardan
bulamadın kendine niye
onca aynadan bir ayna
aynalar aynalar
aynalar değdi gözüme
hayat kısa başka hiç
bakma öyle boşuna
hırpalanmış eğreti yüzüme
Kayıt Tarihi : 23.3.2007 16:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, bir düşte aranıp da bir türlü bulunamayan bir ayna ile aynalara düşkünlüğünü bildiğim bir arkadaşımdan yola çıkılarak yazılmıştır. Bana soluk veren o güzel insana, daha çok yakışır bir şiir yazmak istediğim için, burada şimdilik bu kısa öyküyle yetindim... 23 Mart 2007,Ankara
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!