Aynala Beni Şiiri - Türkan Yakın

AYNALA BENİ
Bir elimde ayna… bilirsiniz ya, öyle derler. Benim de bir elimde ayna olsa bile, umurumda olan bir dünyam var. Aynalar yalan ise, o zaman benim dünyam da yalan.
Türkan “Gerçek sen isen ayna, şimdi söyle bakalım, bugün sen nasılsın? ”
Aaaa bir ses geldi hayret, iyiyim diyor, bir de bana soruyor sen nasılsın?
“Ben mi? Nasıl olayım işte bildiğin gibi.”
Ayna “Hayır hayır bilmiyorum, bildiğim ne olabilir? Gel istersen yüzüne bir bak”
Ayna benden sonra konuşuyor bir soru sorayım “hangimiz gerçeğiz, sen mi ben mi? ”
Ayna soruyu düşündü ve cevapladı “sen yalansan, ben de yalanım, sen gerçeksen ben de gerçeğim, fark nerede? ”
“Fark mı hiç düşünmemiştim, önce sen konuşuyorsun belki fark burada” dedi Türkan.
Ayna “ Canlı olan kim? Sen mi? Ben mi? ”
Türkan “Elbette canlı benim sen benim yansımamsın, önce ben hareket ediyorum.”
Ayna “Şimdi gerçek olan kim? ” dedi.
Güldüm, iki saniye sonra ayna güldü, kahkaha attım, ayna da kahkaha attı, gözlerine baktım, iki saniye sonra o da bana baktı, gözlerim maviyi aradı, birdenbire aynada mavi deniz dalgalandı.
Garip… zaman aynadan sonra var olsaydı eğer…
Türkan Yakın 28/12/2015 11:19