Aynadaki Yüzüm Şiiri - Fatmanur Ahmetbe ...

Aynaya baktığımda gördüğüm; Bir suçlu yüz.
Affedilmekten korkan,aciz ve yalnız biri.
Her bakışta yitirilen bir sevgi bu.
Kendi kendinden nefrete sürükleyen bir uçurum.

Aynanın üzerinde kan damlaları.Ayaklarımda deniz.
Nerdeyim bilmiyorum.Gördüğüm bir tek soluksuzluğum.
Sessiz kalmak çözümmüş,belki de değil.
Konuşmaya başlasam,dayanamazsın,belki de gidersin.

Ellerim yok! Tutunacak yer nerede?
Ayaklarım kayıyor,oturacak bir yer bulamıyorum.
Sesim kısık! Donmuşluk hissiyle..Sıcak kan.
Gözlerim boş,görmeyeli uzun olmuş,gidemiyorum.

Sarılmaya hasretim.Olmayan elimi uzatıyorum.
Aynaya yerleşip,suçluluğuma sarılmak istiyorum.
Beni yansıtan ben değil.Görmemeliyim.
Ben bu değilim.Ne tam masum ne de tam suçlu.