Aman Allah’ım! Kim bu adam?
Yılların yorgunluğu yüzüne vurmuş,
Benzi solmuş,
Saçlarına ak düşmüş,
Gözlerinin nuru kaybolmuş,
Donuk donuk bana bakan.
Etrafta kimse yok benden başka,
Dört duvar... bir ayna, bir ben,
Bir duvardaki resim...
Bir de karşımdaki tuhaf kişi.
Gözlerimi ovuşturuyorum,
Gözlerim buğulanıyor,
Sonra önümdeki sis perdesi aralanıyor biraz,
Ama o, hala karşımda şaşkın şaşkın...
Bakmaya devam ediyor.
Sen de kimsin? Be adam!
Aynı ses odada yankılanıyor,
Ama cevap yok,
Sinirleniyorum,
Yumruğumu sıkıp sallıyorum,
Tık yok!
Karşılık bile vermiyor.
İçim ürperiyor. Kabus mu bu yoksa?
Kolumu çimdikliyorum; hani adettendir;
Uykuda da değilim.
Aman Allah’ım!
Yoksa ben miyim?
Bu solgun yüzlü, yorgun adam.
Yok yok ben değilim, ben olamam,
Benim resmim değil,
Duvardaki resim hiç değil,
Bu benim hayatımın iz düşümü.
03.04.2003
İbrahim BayraktarKayıt Tarihi : 26.4.2003 15:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Bayraktar](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/04/26/aynadaki-yabanci.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!