Bir ayna aradım kendime bakmak için.
Baktım ama kendimi bulamadım.
Kim bu adam? Buraya girmiş niçin?
Üç,beş iken beyazlar bugün sayamadım.
Anlında var yılların derin izleri.
Göz altında hüznün derin dereleri,
Oynattım yüzümü bir ileri bir geri.
Kendimi onun yerine koyamadım.
Gözleri tanıdık geldi bana.
Dedim ''Bir kaç sorum var sana.''
Sordum onlarca gizemli soru ona.
Birşeyler dedi ama ben duyamadım.
Sandım babam mezardan aynaya gelmiş.
Ben mi fark edemedim,yıllar mı geçmiş?
Aynadaki yüz ne çok değişmiş?
Bu yorgun yüzlü adamı tanıyamadım.
Her yaş güzeldir,her yaş mutluysan.
Çetin kendini onun yerine bir koysan.
Şöyle bir geçen yılları saysan.
Atmışa gelmişim farkına varamadım,
Aynadaki benmişim,şimdi anladım.
2008 - Antakya
Mahmut Çetin ZorbaKayıt Tarihi : 28.5.2009 09:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu güzel şiiri övmek, onun dilini örnek götermek, onun kurgulama biçemini şiirsel kurguyla özdeş kılmak, sanırım az-çok şiirden anlayanların hakkıdır.
Şiirler, anlatılmak istenen duygu ve düşüncelerin şiirsel dille anlaşılabilir ölçüler içinde anlatılmasıdır. Kesinlikle şiirlerin abartı olamayacağı, şiirsel atmosferin yapımında insanı başka kanallara sürükleyen söz ve anlamların kullanılamayacağı bir gerçektir. Kısaca şiir sevgisi benim başlıca kavramımda dil sevgisiyle eşdeğerdir. Sevgiler sunuyor, başarılar diliyorum. Talat Semiz
(Renkler ve Yaşam) .................+10
TÜM YORUMLAR (4)