Aynadaki Tünel Şiiri - Necdet Arslan

yön tedirginliği içinde gidiş puslu gökyüzü
birbirini çarmıha geren çerağ
gizlenen dünlerden ödünç alınan ter kokusu telaşsız ağır
zamanın törpülenişi biraz ateş biraz kül

yanından yol kıvrımları uzanan salaş evler küflü odalar
ömrümün örüldüğü yaşamak dut dalı sobe duvarları
semah sonrasının zamansız arayışları
saklandığım adresten başlar sana sürgünlüğüm

avluya yaslanmış gölgelerde sabun kokusu
dağlanmış gecikmeler ve şehrin varoşlarından sızan
nar kızılı sevişmeler yitik kadehlerde yankılanan hazlar

usulca uyuşan gerdanda küllenir birazdan ateş
öbür örselenişlere devredilir tendeki tütsüler
nereye yaklaştırır içteki kanamayı dildeki ritüeller

bilirsin yalnızlığın susma hakkı olduğunu
söyleme istersen nasıl olmasını istiyorsan öyle yaparsın
ama sana götürmek istiyor içimdeki ayaklanış beni
hangi dille kokar unutma çiçekleri kime küstür utangaç karakış
neden çoğalırken uysallaşır savurgan rüzgarlar
akşamcılığı nereye gömmüştür sönmüş yıldızlar

zaman tedirginliği törpülenmiş efkar biraz ateş biraz kül
birbirini yerinden eden çerağ içinde puslu gökyüzü
gizlenen dünlerden kalma baskılanmış uyanışlar kavruluşlar
yersiz bir ürküntüden çıkış nergis kokulu lehçeler ve daracık vaha
ben alaca şafağın gizinde nefes almış telaşında yunmuşum
hepsi o kadar
.............