Aynadaki Kız Şiiri - Ahmet Balkı

düğüm düğüm düğümlenir
boğazıma
söyleyemem adını
kırlangıç kolyeli boynundan
öp
tü
ğüm
aynadaki kız,
ararım dudak izlerimi
közdü
kızgındı
yanardağ
gibi
kızgın,
kokusu karışmıştı saçlarının.

seninle çoğaldım demiştin,
ıssız sokaklarıma
çocuk gülüşleri gibi dağıldın
demiştin.

arıydım
mavi kirpiklerine
çiçek tozu taşıyan,
güneş topladığımız
bakır taslarda
turuncuydum sarıydım.

soluğum kaybolurdu
saçlarının arasında
yanardık yalaz yalaz,
yağız atlar gibi yalınayak
buzlu
nehirleri
koştuk
ay ışığında.

kolunu kaldırışın
saçını tarayışın
her yerinde odamın
gülüşün sinmiş aynalara
seslenirsin içinden
boş çerçevelerin

şikayetçi değilmişim gibi
tuhaf
bir sevinç
kaplar
içimi,
kokunu duyuyorum
elimin içinde elin,
gözümün içinde,
uzak,
uzak yıldızlar kadar uzak
koyu kahve gözlerin…