...aynadaki kendime Şiiri - Rojhat Serçavan

...aynadaki kendime

çigerim
aşk ateşinde yanan
yel senden yana degil
su senden yana degil
yavaş yavaş sararıyor
dalından düşen yaprak
yavaş yavaş yeşerdigi gibi
ağaç bunun farkında degil

gözüm
hasret ateşinde yanan
gelen senden yana degil
giden senden yana degil
yavaş yavaş soğuyor
fırından alınan ekmek
yavaş yavaş ısındığı gibi
fırıncı bunun farkında degil

canım
yar hasretine düşen
gönül senden yana degil
bakış senden yana degil
yavaş yavaş gidiyor
kucağa alınan sevgili
yavaş yavaş sevildigi gibi
aşık bunun farkında degil

bedenim
sevda yollarına düşen
el senden yana degil
ayak senden yana degil
yavaş yavaş azalıyor
derede akan su
yavaş yavaş çoğaldığı gibi
toprak bunun farkında degil

kalbim
sevgilinin hayaliyle tutuşan
dudak senden yana degil
kucak senden yana degil
yavaş yavaş bitiyor
dünyada ömür
yavaş yavaş uzadığı gibi
insan bunun farkında degil

başım
nazlıcanın ruyasına dalan
düşünçe senden yana dagil
duygu senden yana dagil
yavaş yavaş giriyor
iki insanın arasına ayrılık
yavaş yavaş öldürdügü gibi
akıl bunun farkında degil

ruhum
aşkına sonsuzca sunulan
his senden yana degil
söz senden yana degil
yavaş yavaş sönüyor
şömünede yanan odun
yavaş yavaş tutuştuğu gibi
ev sahibi bunun farkında degil

rojhat serçavan