Aynadaki Ben (muhasebe) Şiiri - Sebati M ...

Aynadaki aksimle konuştum dün gece
Alaycı bir tavırla uzun uzun baktı önce

Sonra gülümsedi, acı bir tebessümle
“Eski havan da kalmamış, hani nerede”

Cevap veremedim, yaş doldu gözlerime
Yıllar acı dolu yıllar diyebildim, sessizce

Birde sevda çekmek varmış, kaderimde
Ne diyim benden geriye kalan bu sadece

“Omuzların çökmüş ak düşmüş saçlarına
Hüzün hiç yakışmamış yorgun bakışlarına”

“Gördüğüm bu adam sen misin gerçekten
Biz bu hale nasıl geldik, bana da söylesen”

“Geçen yıllar bu kadar mı yıpratır, insanı
Ben bile tanımadım, benden geriye kalanı”

Nefsime uyup yaşadım, ruhumu erteledim
Yol gösterenim olmadı benim, kimsesizdim

Pişman oldum ziyan olan yıllarıma yanarım
Çok geç anladım bu halimle ne işe yararım

Gençliğimi boşa harcadığımı şimdi anladım
Dostlarım terk etti, derdimi senle paylaştım

Eski dost uzun zaman olmuş sana bakmayalı
İşte yüzleşiyorum acı olsada bırakıp yalanları

Sen durdursaydın beni keşke, yapma deseydin
Vicdanıma ayna olup doğru yolu gösterseydin

Vicdanım beni rahat bırakmaz çıkardı, karşıma
Hesap sorardı, hem de en olmadık zamanlarda

O anlarda içimi bir hüzün, bir pişmanlık kaplardı
Vicdanımın sorduğu zor sorular canımı yakardı

Kaçardım vicdanımı susturmak için kendimden
Nefsim şeytanın köpeği, aklımı çelerdi hemen

“Mademki çok pişmansın tövbe et kurtulsana
Ümidini asla kesme sende gir hidayet yoluna”

“Allah’ın merhameti gazabından çok fazladır
Yürekten tövbe et yeter Allah bağışlayandır”

“Ağla, ağla aksın gözyaşların ruhun yıkansın
Kalbinin karanlığı hidayet nuruyla aydınlansın”

Sebati Manav 01 Ocak 2025