Aynadaki Ben Şiiri - Atilla Durukan

Aynaya bakınca beni,
sokagın karanlıgında gölgeni.
lambanın ışıgında seni,
bendeki seni tanımıyorum artık.
son gidişin bu yolun sonu,
biten bir sevdanın tükenen yolu,
varlıgını bitiren yoklugunun tamamı,
artık görsemde tanımam seni.
elverdin, diz çöktüm senin önünde,
ömrümü her şeyimi serdim önüne.
bir yok yerine bir kin ugruna,
seni artık hiç tanımıyorum.
destanlar yazdırıp imza atmıştın,
son imzam bu sevdam diye yazmıştın,
dünyayı yakmıştım sana yanmıştım,
seni artık hiç tanımıyorum.
yıllar sonra bir gün kimbilir nerede,
yüregin ses verir gülün sesine,
öten bülbülün ahuzarına,
,karışır ahuzarın duymam sesini.
alemler ters yüz kopsa kıyamet,
ulvi mahşerde herkeste dehşet,
bir yanda cehennem bir yanda cennet,
cennette görsemde tanımam seni.