Aynadaki Ayna Şiiri - Mustafa Çetinkaya

Tam çıkarken kapıdan,
Kendimi bir göreyim dedim aynadan.
Saç. sakal nasıl,
Gömlek, pantolon?
Daha göz göze bile gelmeden
Bir fısıltı, bir fısıltı
Karşıda ki zattan.

Vay arkadaş!
Ey ihtiyar hitabıyla bir başladı
Hiç durmadı çenesi.
Sıraladı da sıraladı,
Utanmaz!
Bilip bilmeden konuştu da konuştu.
Neymiş efendim
Yaş olmuşmuş atmış kusur
Saçlar ağarmışmış.
Ten kırışmış, göbek büyümüşmüş
Çok geçmezmiş dizler ağrırmış,
Bel de bükülürmüş.
Daha neler neler...

Hadi ben sen de
Şom ağızlı
Senin eğri büğrü dediğin bedende
Aslan gibi yürek var da
Senin dünyadan haberin yok.
Hadi be sen de, hadi be sen de
Aynadaki ayna
Boş boş konuşup durma.