Aynadaki Adam Şiiri - Savaş Çakır

Aynada hüzünlü bir
İnsanla sohbet ettim
İlk önce gözlerinden
Akan yaşı fark ettim

İçindeki acıyı
İçerimde hissettim
Anlat dedim derdini
Birazcık ısrar ettim

Kaldırdı kafasını
Öylece bakakaldık
Baktık gözlerimize
İkimizde ağladık

Bak sende ağlıyorsun
Gerek var mı sormaya
Gözlerimde ki yaşlar
Yetmez mi anlatmaya

İki damla göz yaşı
Bir bakış buna yetti
Bir muhabbet başladı
Aldı başını gitti

Sessizce bir muhabbet
Aramızda başladı
Son sürat aldı hasret
Gülmeler yavaşladı

Üzülmek çare midir
Islanan yanaklara
Peki ya çare nedir
Gelmeyen sabahlara

İyi de kimin için
Bu kadar acı keder
O uzaklarda mutlu
Sen burada derbeder

Dedi ey arkadaşım
Hüzün çökmüş gönlüne
Silinmeyen yazıyla
Aşk yazılmış anlına

Bir kaç damla göz yaşı
Bir kaç tane hıçkırık
Sonunda yine hüzün
Yine kalbimiz kırık

Kınama göz yaşımı
Bakma öyle yüzüme
Acının kitabını
Kazımışım mazime

Dertlerimiz ne kadar
Benziyor birbirine
Sanki sen ağlamışsın
Her gün benim yerime

Gelecekten ümitsiz
Yüreğimiz karamsar
Kalbimiz paramparça
Aşkımız ağır hasar

Üzülme arkadaşım
Güleriz bir gün elbet
Dualarına sarıl
Acılarına sabret

Ayrılalım arkadaş
Hadi kal sağlıcakla
Geçmişe mazi derler
Geleceği kucakla

Sen kavuş hasretine
Ben ise isyanıma
Sen acılarını al
Ben ızdırap yanıma

Ama dur ayrılmadan
Bana bir söz ver önce
Üzülmek yok isyan yok
Ağlamak yok gizlice

Sonu gülmektir derler
Nasılsa ağlamanın
Ve kendine iyi bak
Şimdilik ayrılalım...