Bu sabah başka gördüm kendimi aynada
Ne zaman ağardı bu saçlar benzim solmada
Daha dün gibi nasıl canlı bakardım dünyaya
Anlımda oluşan çizgiler gözükür oldu bana
Konuşmaya başladım aynadaki adamla
Arkadaş seni bu hala sokanı anlatsana
Durakladı dünya durdu o anda
Cevabı beklerken gözüm takılı kaldı aynaya
Sanki başladı yaşadıklarını anlatmaya
Diyordu o vefasız hep aklımda
Konuştukça konuştu adam aynada
Acıdım aynadaki adama
Çok çile çekmiş baksana
Allah benzetmesin kimseyi bu adama
Düşürmesin kimseyi onunki gibi vefasıza
Üzülüyorum yine de aynadaki adama
Veli PAN 15.09.2020
Kayıt Tarihi : 18.9.2020 16:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veli Pan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/09/18/aynadaki-adam-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!