Aynadaki Adam Şiiri - Bünyamin Ayar

Herşeyden bıkkın gördüm
seni bugün aynada
Hâli Ruhunmu,
Ruhunun halimi bilemedim,
Omuzların çökük,
Gözlerin dalgın,
Sanki toprak değilde
bir Kıtâ kaymış ayaklarının altından,
boşver diyemedim,
nasıl derdim hep dolu,
dolu cömert veren Dosta...
Çık diyemedim Everestin Tepesine,
birde ordan bak bu çapulsuz, değersiz,
seni üzen Insanlara...
Meselelere tepeden bakarken,
yüksek Dağın Omuzlarindaki
ağir yükden, Ibret al,
sükûneti Dağdan al,
emin ol, onunda senin gibi vakdi dolcağını
diyemedim sana,
diyemedim çünkü
o aynadaki Adam
herşeyin farkindaydi...