Aynada Yüzüm Şiiri - Ayşe Demirtaş

Garip geldi duruşu,
Geldi ve durdu…
Ellerini arkada bağlamış da bakarken
İfadesine anlam vermeye çalışıyordu.
Hiç fark etmemişti önceleri,
İnce zannettiklerinin nasıl da derin izler bıraktığını,
İzlerin kesik kaldığını,
Ve kalanların ağırlığını…
Garip geldi duruşu,
Geldi ve durdu…
Tanışmamıştı ve tanıştırılmamıştı sanki hiç,
Gözü de bir yerlerden ısırmıyordu eskiden kalma..
Alnındaki çizgiye baktı bir ara
Aslında gördüğü hep aynıydı.
İlk kez görmüş gibi aynayı ve zamanı,
Eğdi başını duvara karşı.
Kendine geldiğindeyse
Çoktan o an geride kalmıştı
Ve an’ın dışına çıkılmıştı
Bir daha hiç aynaya öyle bakamadı,
Baktığındaysa aynı an’ı hiç yakalayamadı..