Aynada Ölüm Şiiri - Şener İşleyen

Zaman, zaman içinde
İnsan ise; ne içinde zamanın, dışındadır ne de...
Zaman, yaralar açar, yaralar kapatır,
İnsan kapanmış bir zaman,
Ya da zaman yaralanmış bir insan.

Beynimde diş izleri kalmış elleri nasırlı insanların,
Pahalı mutluluğu almak için gençliğini satan kahramanların...
Hep ölen şövalyelerin olduğu masallar anlatırım zaten.
Siz! karanlıktan aydınlığa gelip giden Donkişotlar,
Hedefiniz ben miyim yoksa.
Henüz yaram sıcak, durmayın kül basın üstüne haydi.
Ne dost buldum şu dünyada,
Ne de düşman bendimden başka.
Bir gün bir ayna verdiler elime,
Anladım yok nasibim kendimden başka.
Söyle be ayna,
Anlat be zaman,
Ben gülüm, sen kışta öten bülbül müsün?
Ben bülbülüm, sen sahrada açan gonca gül müsün?
Ağlayabilir misin benim gibi sessizce…
Yoksa
Yoksa yanıp kül olmuş bir gönül müsün?

Biliyorum bana bir dost yüzü gerek,
Bakmayın siz gözlerime, yalnızlıktan ağlıyorum.
Geceler ne kadar uzunmuş meğerse,
Hiç düşünmemiştim…
Ya şu yıldızlar ve ay,
Onları daha önce hiç fark etmemiştim.
İçimdeki korku büyüyor,
Bu baharda açılan gülleri görmeyecek miyim?
Yıktılar mı dünyamı,
Ayna ve zaman kimin elinde,
Nerede güneş doğan kızıl sabahlar,
Bugün günlerden ne, aylardan hangi ay,
Bu kaçıncı mevsim, kaç bahar gördüm,
Kaç hazan daha yaşayacağım, umutla bekleyerek?
Gece ayaz, hava karanlık, ya bu sokak benim mi?
Bu evde ben mi yaşadım yahu!
Kim bu insanlar ne istiyorlar benden,
Tanıyamıyorum ayna anlam veremiyorum,
Bu kırışık surat benim mi?
Zaman denilen acımasız cellat gülümsüyor bana...
Ne vardı sanki bu baharda açan çiçekleri de görebilseydim.
Güneşli günler doğmayacak bana
Ölümle gelip o zaman yeneceğim zamanı
Kelebek kadar narin, ceylan kadar ürkek
Ve yılan kadar tehlikeliyim, hem korkak hem cesaretli
Toprağa açılan yolda bir kefenle varacağım huzura
Ama aynaya bakamadan, zamanı yaşayamadan.

E açılır bir gün bahtımız bizimde, hemen battıkça batmaz ya,
Sebepler halk eden Mevla’m, kerem bab-ın kapatmaz ya,
Benim Hakka münacatım, değil bir rızk için hâşâ!
Allah Rezzak’ı Âlemdir, rızıksız kul yaratmaz ya.
02/06/1997