Gökyüzüne seslendim…
Yildizlar uyandi! ..
Yeryüzüne haykirdim…
Duyan olmadi! ..
Gün gibi yakin ve çaresiz…
Uzakligim kadar tükenmisligimle! ..
Saymistim oysa yillarimi! ..
Hiçe sayilmis asirlarda gizli yalnizligim dahil…
Dogdum…
Yasadim…
Öldüm…
Gören olmadi! ..
Ey…bana acilari tattiran insanlik! ..
Sevinçleri topraga gömüp…
Üstünde menfaat arayisin nedendir! ? .
Binlerce yil avuttun! ..
Güne zorlayisin nedendir! ? .
Nedendir kaygi yüklü telasin! ? ..
Nedendir ölümlerle ugrasin! ? .
Varsin bir yil daha geçsin…
Ne fark eder! ? .
Nefret yasiyor ya! ! !
24 Eylül 1996
Bolu
Kayıt Tarihi : 12.10.2007 02:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sonsuzluktan yeryüzüne seslenis
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!