Aynada ki Gölge... Şiiri - Orhan Tamtürk

Dün vardın, bugün belki, kavuşmak mı yarına...
Zamanın raksında gücün, çekiyor kaç okka ?

Kurulmuş saat gibi, insan denen şu varlık
Terk’eder bedeni bir gün, ruh ise kiralık.

Şehvet'in bedenlerde, bir damla suda suret
İster çatla, ister yırtın, istersen inkar et.

Geçmiş zamanlarda saklı, şu suların akışı
Bin bir sual kafada, karıştırır hep aklı...

Et ile kemik ile, giydirilmiş elbisen...
Ruhmu taşır bedeni, yoksa bedeni mi sen?

Kusursuz ilahi yapı, mükemmel ötesi...
Gördüğün aynada, hangi mimar'ın eseri.

Yoksunsa idraktan, zafiyette mi şu insan ...
Ne fark kalır öyleyse, farkımız ne hayvandan?

Alkışlarla sahnede, tek perdelik bu oyun...
Yumulur da lakin göz, bulmaz her şey yine son.

Sürünmekte yüzüstü, sürünsün hep gölgeler...
Kabirde mi sanırsın, bir tek yatan ölüler?

Canlı cenaze olmuş, çınar'ın gölgesinde...
Otur serinle başım, amâlık gören gözde.

Ey! akılsız kafa, uymaz ise ölçü sana
Uyacaksın ölçüye sen, gel hadi nazlanma.

------------ (2009)