Bir elimde gençlik diğer elimde şimdiki resmim
Kendi kendime sordum nerde benim gençliğim
Akıl durdu, dil tutuldu, karşıdaki ayna konuştu
Öyle konuştu ki; her şeyi alenen ortaya koydu
Aynalar sadık bir dost gibi gerçekleri gösteriyor
Başımdaki alameti farikalar, aynayı doğruluyor
Her baktığımda, az daha yaşlandığımı söylüyor
Şöyle ihtar ediyor, geçlik gitti, ihtiyarlık geliyor
Ölüm, yaş-baş tanımıyor, her yaşa-başa geliyor
Aynanın yansıttığı gerçeklerden ibret alan alıyor
Alın çizgileri, hayatta yürünen patika yollar gibi
Gözler de güzde batmaya yüz tutan güneş gibi
Baştaki saçlar sanki hazan görmüş yapraklar gibi
Yüzdeki gamzeler solmaya yüz tutmuş güller gibi
Göz çukurları sanki darbe görmüş buzlu cam gibi
Bacaklar sanki işkence görmüş mahkumunki gibi
Şair bilir, yazsa gibilerin ardı arkası gelmeyeceğini
Bırak uğraşma anlatmaya aynalar anlatsın gerçeği
İnsan aynaya baktıkça zamanla anlar yaşlandığını
Yaşlandıkça ancak anlar şu dünyanın da faniliğini
05.08.2001.14.45
Bayram TuncaKayıt Tarihi : 8.8.2001 11:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!